جنگ 22 روزه غزه در آیینه حقوق بین‌الملل کیفری با نگاهی به گزارش گلدستون

نخستین‏بار در بند «ج» ماده ششم اساسنامه نورنبرگ، منطق محاکمه و مجازات جنایات علیه بشریت تا حدودی روشن گردید. منشأ الهام این منطق، واقعه «هولوکاست»، مربوط به کشتار دسته‏جمعی یهودیان بود که براساس آن، دولتمردانی که فرمان به شکنجه و نسل‏کشی یهودیان داده بودند، براساس حقوق بین‏الملل در قبال افعالشان مسئولیت کیفری یافتند. اندیشه مجازات مرتکبان جنایات بین‏المللی بارها در عمل به شکست انجامید تا این‏که دست تقدیر سران رژیم صهیونیستی را یاری کرد تا با بهره‏گیری از دادگاه نظامی نورنبرگ برخی از سران نازی را در دادگاه‏های داخلی‏شان محکوم کنند و آن‏ها را به دار مجازات بسپارند. اما در جنگ 22 روزه غزه (27 دسامبر 2008) که توسط این رژیم علیه مردم مظلوم فلسطین اتفاق افتاد برخی از همان نوع جنایات علیه بشریت اتفاق افتاد. 1400 شهروند فلسطینی شهید و بیش از 6000 نفر که عمدتاً کودکان و زنان بودند مجروح گردیدند. منطق حقوق بین‌الملل کیفری و همچنین منطق اشغالگران که روزی خود را قربانی نژادپرستی می‌دانستند ایجاب می‌کند که اتهام آنان عادلانه مورد رسیدگی و مجرمان مورد مؤاخذه قرار گیرند و مجازات شوند. برای اولین بار گلدستون، گزارشگر شورای حقوق بشر سازمان ملل، در گزارشی مفصل رژیم صهیونیستی را متهم به ارتکاب جنایاتی کرد که زمانی خود را قربانی همین جنایات می‏دانست. امروز با ظهور دادگاه‌های بین‌المللی کیفری اختصاصی یوگسلاوی سابق و روآندا و تشکیل دیوان بین‌المللی کیفری، امکان محاکمه و مجازات چنین مجرمانی در حقوق بین‌الملل کیفری بیش از پیش فراهم گردیده است.